Christof Van den Ackerveken

Op OLVE zijn we altijd fan van internationele samenwerking. Waarom? Omdat we op die manier onze leerlingen met andere mensen en culturen in contact kunnen brengen. Die mobiliteit vinden wij als team heel belangrijk. Op Europese basis loopt er zo al vele jaren een project bij ons op school. Ruim 2 jaar geleden rondde het OLVE College een vorig project af: het welgekende Comenius.

Maar die drang naar een Europese samenwerking bleef in ons korps op de achtergrond kietelen. En zo kwam Erasmus+ in ons schoolleven.

Tijdens het Comenius-project werkte OLVE reeds samen met onder andere Portugal, Tsjechië en Estland. Toen Portugal ons vroeg om mee deel te nemen aan het Erasmus+-project, waren we dan ook meteen overtuigd van de betrouwbaarheid en gewichtigheid.

De draagveer achter dit Europees samenwerkingsverband bleek Roemenië te zijn. Dat maakte het voor ons gemakkelijk om onze kar mee aan het project te spannen. Als coördinerende school nemen zij voor een groot deel de eindverantwoordlijkheid op zich en wakkeren ze voornamelijk het vuur aan om dit project in goede banen te leiden.

Ook Estland, ons bekend van het vroegere Comenius, neemt deel aan Eramus+: een reden te meer voor ons om met de volle 100% te geloven in de slaagkansen van het project. We hebben het nieuws ook doorgegeven aan onze collega’s in Tsjechië, die als het ware stonden te springen om opnieuw met ons het Europese bootje in te stappen. Roemenië nam Turkije nog mee aan boord, en zo onstond een diverse en multiculturele groep van 6.

Roemenië, Estland, Turkije, Portugal, Tsjechië en België.

Wat ons meteen aansprak in het Erasmus+-project? Niet alleen de partners die deelnemen (we hebben namelijk al met 3 van de 5 samengewerkt), maar ook de inhoud!

Crisissen in Europa – Hoe kunnen jongeren zich weerbaar maken tegen crisissen in het leven? Crisissen die we (soms meerdere keren in ons leven) tegen het lijf lopen. Die crisissen kunnen in 5 subgroepen opgedeeld worden:

Om in dialoog te gaan met de verschillende culturen en nationaliteiten die deelnemen aan het project, krijgen de leerlingen de kans om vanuit verschillende perspectieven deze crisissen te bekijken. Hoe gaan verschillende landen en culturen om met bepaalde crisissen?

Tutorial voor de toekomst – Het uiteindelijke doel? Een handvest waarin de leerlingen aantonen hoe zij in de toekomst crisissen zullen bestrijden én voorkomen. Een eindproduct dat in samenwerking met de verschillende deelnemende landen vervaardigd moet worden.

Een subdoel van het project is om de leerlingen op die manier te laten voelen wat Europa is, wat het is om een Europees burger te zijn. Door samenwerking met diverse culturen zullen ze vanop de eerste rij ervaren hoe verschillend, maar toch gelijk we allemaal zijn. En zo creëert Erasmus+ de Europese burgers van morgen.

Kennis delen is kennis vermenigvuldigen – De bedoeling is dat elke school een aantal leerlingen de deelnemende culturen laat opsnuiven door te reizen. In de praktijk zullen steeds 5 leerlingen onder begeleiding één van de deelnemende landen bezoeken. Een educatieve reis waaruit de leerlingen ontelbare ervaringen zullen opdoen. Die informatie en indrukken kunnen ze vervolgens meenemen naar de eigen school en delen met ons. Want kennis delen is kennis vermenigvuldigen.

Het draaiboek voor Erasmus+ werd twee jaar geleden (2019), al ingediend. Wegens een aantal inhoudelijke kwesties werd deze niet weerhouden. Onder het motto ‘tweede keer goede keer’ werd de aangepaste versie in 2020 wél goedgekeurd en kon het project uit de startblokken schieten.

Stap 1? Subsidies ter beschikking krijgen. Europa heeft een budget voorzien zodat alle leerlingen de kans kunnen krijgen om eraan mee te doen, ongeacht herkomst en thuissituatie. We werken via een nationaal agentschap dat ons financieel bijstaat, maar ook advies geeft en ondersteunt waar nodig. Uiteraard werkt dit in twee richtingen en moeten wij ook verantwoording afleggen voor bepaalde keuzes en hebben wij een resultaatsverbintenis. Dit wil zeggen dat wij ook de nodige producten moeten afleveren zoals vooropgesteld in het officiële rapport van Erasmus+. Dit geldt trouwens voor ieder land: alle deelnemers hebben een nationaal agentschap waar zij op kunnen terugvallen.

Stap 2? De voorbereidingen. Jammer genoeg had het project een valse start: corona. We zijn het allemaal beu gepraat, maar ook de voortgang van deze samenwerking heeft geleden onder het virus. Zo zagen we elkaar in het schooljaar 2020-2021 slechts 3 keer – online.

Gelukkig hebben we toch al wat voorbereidende werken achter de rug. Zo maakten we een selectie van de leerlingen en begeleidende leerkrachten, deelden we deze op in verschillende werkgroepen en konden de eerste vergaderingen plaatsvinden.

Stap 3? Het abstracte concreet maken. Maar ook hier zorgt de derde golf voor moeilijkheden. Toch proberen we met het ganse team om de doelstelling van mei 2023 te behalen: de twee vragen te beantwoorden die aan de leerlingen gesteld werden.

• Wat zou je nog veranderen aan het bestrijden van crisissen in het Europees beleid (als je volwassen was)?
• Hoe zou je crisissen voorkomen? Werk hier een handvest over uit.

Hiervoor zullen verschillende leerlingen de deelnemende landen bezoeken. Zo krijgen zij ervaringen mee naar onze school die ze vervolgens met ons kunnen delen. Op die manier zullen wij een beeld kunnen vormen van de diverse aanpak wat betreft het omgaan met crisissen.

Maar dergelijk project is uiteraard organisch: het kan veranderen én het leeft. Het is een echt avontuur voor al onze leerlingen: samenwerken vanop afstand aan een groter geheel, met verschillende culturen de hoofden samen steken…

We gaan als groep op ontdekking en samen komen we al lerend tot inzichten. Door ervaringen en het uitwisselen van ideeën komen we allen tot een gezonde Europese burgerzin, maar ook tot kritische denkbewegingen.

Want in deze globaliserende context kunnen we trots zijn om Europeaan te zijn en dat willen we de leerlingen mee laten voelen. Volgens ons is die verbondenheid dan ook iets dat we allemaal moeten kunnen ervaren.